Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wymagania ogólne
Próbki do badań powinny reprezentować rzeczywisty układ użytkowy z podkładem i sposobem mocowania włącznie. Należy badać materiały i ich kompozycje o grubości nominalnej wykorzystując ich całkowitą grubość. W przypadku materiałów i kompozycji o grubości większej niż normatywne ograniczenia stanowiskowe, należy odciąć odpowiednią warstwę materiału od strony nie eksponowanej tak, aby grubość próbki, zmniejszyć do wymiarów określonych normą (np.: dla posadzek grubość próbki wraz z podkładem nie powinna być większa niż 60 mm).
W przypadku włókienniczych pokryć podłogowych do badań należy przygotować dwa komplety próbek: jeden pobrany wzdłuż kierunku wytwarzania wykładziny; drugi prostopadle do tego kierunku.
Ogólne zasady wyboru podkładów pod próbkę
Wymóg normatywny - próbki do badań powinny reprezentować rzeczywisty układ użytkowy z podkładem i sposobem mocowania włącznie - w praktyce oznacza konieczność wielokrotnego badania tego samego materiału dla każdego rzeczywistego układu. W celu ograniczenia liczby badań wprowadzono standardowe podkłady: palne i niepalne. Wybór podkładów standardowych do stosowania w badaniach powinien opierać się na przewidywanej możliwości zastosowania wyników badania w układach rzeczywistych.
Metoda mocowania do podłoża (np. klejenie) powinna być reprezentatywna dla warunków rzeczywistych. Jeśli w praktyce używa się różnych klejów, to do badania należy przygotować próbki do badania z każdym z nich lub bez klejenia do podkładu.
Stąd wynika konieczność podawania w zleceniu na wykonanie badań przeznaczenia materiału i warunków jego zabudowy.
Wymagania dodatkowe dla badań niepalności materiałów (euroklasy A1 i A2).
Sposób wykonania próbek z tych materiałów ma znaczący wpływ na wyniki badań. Wpływ na wyniki ma również usytuowanie palnych warstw w stosunku do termopary pieca. Stąd też do badań tych wyrobów konieczne są szczegółowe ustalenia dotyczące pobierania i przygotowania próbek, w celu uzyskania porównywalnych i zadowalająco powtarzalnych wyników.
Dla materiałów/wyrobów wielowarstwowych (niehomogenicznych) bada się oddzielnie każdą z warstw.
Wymagania dodatkowe dla badań zestawów tapicerskich
Badanie zapalności mebli tapicerowanych polega na oddziaływaniu małych źródeł podpalania na próbki odpowiadające rzeczywistemu układowi tapicerskiemu i obserwacji skutków tego oddziaływania. Do badań należy dostarczyć wszystkie składniki układu tapicerskiego z opisem kolejności występowania. Pozwala to przygotować do badań, w stylizowanej formie, układ występujący w danym krześle lub fotelu.
Należy również podać udział masowy poszczególnych składników w zestawie tapicerskim jednego wyrobu, który jest niezbędny do przygotowania reprezentatywnych próbek do badań toksyczności produktów rozkładu termicznego i spalania zestawu tapicerskiego.