Badania materiałów przeprowadza się w umownych, ściśle określonych warunkach rozkładu termicznego i spalania.
Niejednoznaczność terminologicznej interpretacji w określaniu parametrów pożarowego zagrożenia związanego z zastosowaniem danego materiału w obiektach technicznych spowodowało to, że inne metody do oceny przydatności materiałów z punktu widzenia stwarzanego przez nie zagrożenia pożarowego stosuje:

• budownictwo lądowe (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690, z późn. zm. oraz PN-EN 13501-1),
• budownictwo morskie (Międzynarodowy kodeks procedur prób ogniowych 2010 – Kodeks FTP 2010, Res. MSC.307 (88)
• kolejnictwo (PN-EN 45545-2+A1:2024-04 Kolejnictwo - Ochrona przeciwpożarowa w pojazdach szynowych - Część 2: Wymagania dotyczące materiałów i elementów w zakresie właściwości ogniowych),
• transport lądowy (Regulamin Nr 118 Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) Jednolite wymagania techniczne dotyczące palności używanych w konstrukcji wnętrza niektórych kategorii pojazdów samochodowych),
• lotnictwo,
• itd.

Badając w warunkach laboratoryjnych stopień palności materiałów, ich dymotwórczość i emisję toksycznych produktów rozkładu termicznego i spalania określa się jedynie zachowanie tych materiałów i ich właściwości w określonych umownych warunkach rozkładu termicznego i spalania, nie zaś ich zachowanie i ich właściwości w warunkach rzeczywistego pożaru.

• Badania reakcji na ogień wykładzin podłogowych, posadzek stosowanych w budownictwie lądowym i w taborze kolejowym wg PN-EN ISO 9239-1:2010,
• Badania toksyczności produktów rozkładu i spalania materiałów wg PN-B-02855:1988,
• Badania zapalności mebli tapicerowanych wg PN-EN 1021-1:2014, PN-EN 1021-2:2014, BS 5852:2006, Kodeksu FTP 2010 IMO, Aneks 1, Część 8, (Resolution MSC.307 (88)),
• Badania niepalności materiałów wg PN-EN ISO 1182:2010, Kodeksu FTP 2010 IMO, Aneks 1, Część 1, (Resolution  MSC.307 (88)),
• Badania palności powierzchniowej niemetalowych materiałów okrętowych i kolejowych wg ISO 5658-2:2006 + A1:2011, Kodeksu FTP 2010 IMO, Aneks 1, Część 5, (Resolution  MSC.307 (88)),
• Badania intensywności wydzielania ciepła, masowej szybkości spalania, dymotwórczości z zastosowaniem kalorymetru stożkowego wg ISO 5660-1:2015,
• Badania  odporności na zapalenie oraz rozprzestrzeniania płomienia przez zawieszone pionowo tekstylia i folie wg PN-EN ISO 6940:2005, PN-EN ISO 6941:2005 i Kodeksu FTP 2010 IMO, Aneks 1, Część 7 (Resolution MSC.307 (88)),
• Badania zapalności składników pościeli oraz materaców i tapicerowanych podstaw leżysk wg PN-EN 597-1:2016, PN-EN 597-2:2016, PN-EN ISO 12952-1:2011, PN-EN ISO 12952-2:2011, Kodeksu FTP 2010 IMO, Aneks 1, Część 9 (Resolution MSC.307 (88)),
• Badania ciepła spalania materiałów wg PN-EN ISO 1716:2018,
• Badania zapalności wyrobów wg PN EN ISO 4589-2:2017, PN-EN ISO 11925-2:2020,
• Badania wpływu środków ochrony drewna na zapalność drewna z zastosowaniem kalorymetru stożkowego wg PN-C-04914:2000 +Ap1:2010,
• Badania stopnia palności oraz szybkości spalania poziomego materiałów stosowanych w pojazdach silnikowych wg PN-ISO 3795:1996, Załącznika 6 Regulaminu EKG ONZ Nr 118, 
• Badania topliwości materiałów stosowanych w pojazdach silnikowych wg Załącznika 7 Regulaminu EKG ONZ Nr 118,
• Badania szybkości spalania pionowego materiałów stosowanych w pojazdach silnikowych wg Załącznika 8 Regulaminu EKG ONZ Nr 118,
• Badania podatności na samonagrzewanie wg Rezolucji MSC 268(85) (Kodeks IMSBC) i Manual of Tests and Criteria ST/SG/AC:10/11Rev.8, 2023, Test N.4.